Merhaba

Yine ben bu kez yurdisindan yaziyorum brukseldeyim turkiyeyi çok ozledim ilk defa bu kadar uzun bir sure turkiyeden uzaktayim ... Ozlemem saniyordum ama ozledim hemde çok en çokta ailemi, dogdugum koyu , Giresun'u gencligimin gectigi o sokagi, heryerini ozledim iste .. Bir baska simdi hepsi gozumde oyle degerliki dunyanin oteki ucunda esi benzeri bulunmayan nadide bir yer :)) ogretmenim turkce bilmiyor fransizca konusuyoruz Giresunu anlatmaya calisiyorum anlamiyor karadeniz diyorum bakiyor (sanki kadin turkce bilmek zorundaymis gibi :) black sea diyorum ingilizce sonra fransizca anlatmaya calisiyorum hayatimda ilk defa fransizca ogrenmeye cabaladigim icin agzimdan kelimeler zihnimde karsiliklari zar zor dokuluyor 'la mer noire' diyorum o zaman anliyor hangi bolgede bulundugunu .Sonra bir kac sey soyluyor ben sadece ''russe '' kelimesini anliyorum no diyorum sonra vazgeciyorum nasil olsa anlatamiycam diyerek :) evet diyorum guluyoruz ne garip bircok insan adini bile bilmiyor Giresun'un .. Hakli olarak Rusya geliyor akillarina deniz tek bize ait degil ya ;) ama dillerimiz farkli iste ortak bir dil olsa keske herkesin anlastigi o zaman butun herkes ayni dil konusur olurdu, duygularimizi kolayca ifade edebilirdik . Ama zorluklar var iste hayatimizda bu zorluklar bize guc veriyor hirsli yapiyor belkide buda yasamamiz icin bir amaç! Dunyada sadece birgun barisin ve herkesin ayni duygulari mutlulugu paylasmasi dilegiyle hoscakalin...